Zes vrouwen, twaalf instrumenten, een indringend verhaal, Schubert en gierende naaimachines, dat is Vanaf nu heet je Pjotr in een notendop.

Dag in dag uit wordt de achtergelaten kleding van oorlogsslachtoffers geschikt gemaakt voor hergebruik. Als de ene partij kleding klaar is, ligt de volgende alweer te wachten.

Onder het loeiharde, monotone geratel van de naaimachines valt het vrijwel niemand op dat er een nieuwe naaister binnenkomt in het atelier. Het is Judith Levitsch, een joodse vrouw die kort geleden haar dochtertje heeft moeten achterlaten. Zij wordt meteen aan het werk gezet, zonder medeleven van haar collega’s. Terwijl ze begint aan een stapel beschadigde uniformen, beseft ze dat ze niet meer terug kan. En dat ze haar dochtertje (vermomd als jongetje Pjotr) misschien nooit meer terugziet.

Wanneer de wanen en nachtmerries van Judith en de andere vrouwen letterlijk het atelier binnendringen, nemen zij niet langer genoegen met de betekenisloosheid van hun leven.