Graniet gaat over vijf mannen op een berg. De mannen zijn al dertig jaar bezig met het verslepen van enorme brokken graniet. In die jaren heeft zich een hiërarchie ontwikkeld. De Papierman zorgt voor de organisatie van het werk. De Knuppelman is opstandig en contact-arm. De Neef voorziet zichzelf van begeleidingsmuziek en dan is er ook nog De Langzame. De personages zijn onmiskenbaar mensen, alleen zo verbasterd dat ze hun totaal eigen logica en wetten hebben.
De voorstelling speelt niet alleen met taal, maar eveneens met licht, geluid en rekwisieten. Het doet een beetje denken aan een moderne opera, omdat sommige stukken luid worden gezongen, soms ondersteund door koorzang.
Graniet is een abstract soort totaaltheater. Laat dat maar over aan De Mexicaanse Hond.
